Οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος

Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος είναι μια ασθένεια του μυοσκελετικού συστήματος, η οποία συνίσταται στην παραμόρφωση και καταστροφή του χόνδρινου ιστού της άρθρωσης, η οποία διαταράσσει τη δομή και τη λειτουργία του χόνδρου. Η ασθένεια έχει πολλά ονόματα - γονάρθρωση, παραμορφωτική αρθροπάθεια. Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος δεν έχει ένα σαφές σχήμα ή ένα μόνο φάρμακο που θα μπορούσε να βοηθήσει όλους όσους υποφέρουν από αυτό το πρόβλημα με τον ίδιο τρόπο. Επειδή η οστεοαρθρίτιδα είναι μια προοδευτική νόσος, εμφανίζεται πιο συχνά σε παχύσαρκες γυναίκες, φλεβική νόσο και ηλικιωμένους. Η θεραπεία προετοιμάζεται και συνταγογραφείται ξεχωριστά για κάθε ασθενή.

Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος μπορεί να είναι μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη (ανάλογα με το αν η ασθένεια επηρεάζει το ένα ή και τα δύο πόδια). Στα πρώτα συμπτώματα, είναι απαραίτητο να καταφύγουμε σε επαρκή θεραπεία, καθώς η παράβλεψη αυτού του προβλήματος μπορεί να οδηγήσει στην οριστική καταστροφή του χόνδρου και της έκθεσης των οστών και ως εκ τούτου στην αναπηρία ενός ατόμου.

Υπάρχουν τρία στάδια της νόσου:

1. Το αρχικό στάδιο της αρθρώσεως του γόνατος χαρακτηρίζεται από την απώλεια των αντικραδασμικών ιδιοτήτων και ως αποτέλεσμα, οι χόνδροι τρίβονται μεταξύ τους κατά την κίνηση, προκαλώντας σοβαρή ενόχληση στον ασθενή. Ο χόνδρος γίνεται τραχύς, παραμορφώνεται, στεγνώνει, σε προχωρημένο στάδιο της νόσου - ακόμη και με ρωγμές.
2. Λόγω της μείωσης της υποτίμησης, αρχίζει η παραμόρφωση των οστών, η οποία οδηγεί στο σχηματισμό οστεοφύτων (αναπτύξεις στην επιφάνεια των οστών) - αυτό είναι το δεύτερο στάδιο της νόσου. Η αρθρική μεμβράνη της άρθρωσης και η κάψουλα παραμορφώνονται επίσης, η άρθρωση του γόνατος σταδιακά ατροφεί λόγω της ακαμψίας της κίνησης. Επιπλέον, παρατηρείται αλλαγή στην πυκνότητα του αρθρικού υγρού (γίνεται πιο παχύρρευστο, πιο παχύρρευστο), κυκλοφορικές διαταραχές, επιδείνωση της παροχής θρεπτικών ουσιών στην άρθρωση του γόνατος. Η λέπτυνση της επένδυσης μεταξύ των χόνδρινων αρθρώσεων μειώνει την απόσταση μεταξύ των αρθρωτικών οστών.
3. Η νόσος εξελίσσεται γρήγορα και περνά γρήγορα στο τρίτο στάδιο, όταν ο ασθενής πρακτικά δεν μπορεί να κινηθεί λόγω συνεχούς πόνου στο γόνατο. Παγκόσμιες και μη αναστρέψιμες αλλαγές συμβαίνουν στον ιστό του χόνδρου, οδηγώντας σε ανθρώπινη αναπηρία.

Τις περισσότερες φορές, η οστεοαρθρίτιδα ή η γονάρθρωση αναπτύσσεται μετά από τραυματισμό ή μώλωπα, ενώ ένα άτομο αισθάνεται συνεχώς έντονο πόνο στο γόνατο, που εμποδίζει σημαντικά τις κινήσεις του.

Λόγοι για την ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας

Η αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος, η θεραπεία της οποίας διαρκεί αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να εκδηλωθεί λόγω τέτοιων παραγόντων:

1. γενετική προδιάθεση.
2. Τραυματισμοί: διαστρέμματα, μώλωπες, κατάγματα. Κατά τη θεραπεία ενός τραυματισμένου γόνατος, η άρθρωση στερεώνεται και το άτομο δεν μπορεί να λυγίσει και να απελευθερώσει το πόδι για κάποιο χρονικό διάστημα. Αυτό οδηγεί σε επιδείνωση της κυκλοφορίας του αίματος, που τις περισσότερες φορές προκαλεί την ανάπτυξη μετατραυματικής οστεοαρθρίτιδας του γόνατος.
3. αφαίρεση του μηνίσκου.
4. Υπερβολική σωματική δραστηριότητα που δεν αντιστοιχεί στην ηλικία του ατόμου, που οδηγεί σε τραυματισμούς ή μικροτραύματα, καθώς και σε υποθερμία των αρθρώσεων. Το τρέξιμο σε άσφαλτο ή squats, για παράδειγμα, δεν συνιστάται σε ηλικιωμένους, καθώς αυτές οι ασκήσεις ασκούν σημαντική πίεση στην άρθρωση του γόνατος, η οποία φθείρεται με την ηλικία και δεν αντέχει τέτοια φορτία.
5. υπέρβαρο και παχυσαρκία. Αυτός ο παράγοντας οδηγεί σε βλάβη στους μηνίσκους, οι παραβιάσεις των οποίων προκαλούν την ανάπτυξη αρθροπάθειας των γονάτων.
6. Χαλαροί σύνδεσμοι ή αδύναμοι σύνδεσμοι.
7. Αρθρίτιδα ή άλλες επίκτητες αρθρώσεις. Η φλεγμονώδης διαδικασία μπορεί να προκαλέσει συσσώρευση αρθρικού υγρού στην κοιλότητα της άρθρωσης ή οίδημα. Αυτό προκαλεί την καταστροφή του χόνδρινου ιστού του γόνατος, που οδηγεί σε αρθρώσεις των αρθρώσεων του γόνατος.
8. Μεταβολικές διαταραχές στο ανθρώπινο σώμα. Η ανεπαρκής ποσότητα ασβεστίου επιδεινώνει σημαντικά την κατάσταση των ιστών των οστών και των χόνδρων στο ανθρώπινο σώμα.
9. πλατυποδία. Η λάθος κατασκευή του ποδιού μετατοπίζει το κέντρο βάρους και αυξάνει το φορτίο στις αρθρώσεις.
10. άγχος και νευρική ένταση.

Συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας του γόνατος

Η κλινική εικόνα της νόσου έχει τα ακόλουθα συμπτώματα:

1. αισθήσεις πόνου. Ανάλογα με τη φυσική καταπόνηση στην άρθρωση του γόνατος, ο πόνος εμφανίζεται ξαφνικά. Ο πόνος μπορεί να είναι διαφορετικής φύσης. Στο αρχικό στάδιο, πρόκειται για αδύναμους πόνους στην πλάτη, στους οποίους ένα άτομο συνήθως δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία. Περιοδικός ήπιος πόνος μπορεί να παρατηρηθεί για μήνες και μερικές φορές χρόνια έως ότου η ασθένεια προχωρήσει σε πιο επιθετικό στάδιο.
2. Ορατή παραμόρφωση του γόνατος. Αυτό το σύμπτωμα εμφανίζεται σε μεταγενέστερα στάδια. Στην αρχή, το γόνατο φαίνεται πρησμένο ή πρησμένο.
3. Συσσώρευση αρθρικού υγρού στην κοιλότητα της άρθρωσης ή στην κύστη Baker. Αυτός είναι ένας πυκνός σχηματισμός στο πίσω τοίχωμα της άρθρωσης του γόνατος.
4. Ρηγμάτωση αρμών. Σε ασθενείς με το δεύτερο και τρίτο στάδιο της ανάπτυξης της νόσου, παρατηρούνται έντονοι ήχοι τριξίματος που συνοδεύονται από πόνο.
5. Φλεγμονώδεις αντιδράσεις στον αρθρικό υμένα της άρθρωσης, που προκαλούν πρήξιμο και αύξηση του όγκου του χόνδρου.
6. Μειωμένη κινητικότητα των αρθρώσεων. παρατηρηθεί σε μεταγενέστερα στάδια. Η κάμψη του γόνατος γίνεται σχεδόν αδύνατη και συνοδεύεται από έντονο πόνο. Στο τελευταίο στάδιο, το γόνατο μπορεί να ακινητοποιηθεί πλήρως. Η κίνηση ενός ατόμου γίνεται δύσκολη ή εντελώς αδύνατη (μερικοί ασθενείς κινούνται με λυγισμένα πόδια).

Διάγνωση οστεοαρθρίτιδας γόνατος

Εάν υπάρχουν εμφανή ή μικρά συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος, είναι καλύτερο να επικοινωνήσετε αμέσως με έναν ορθοπεδικό ή ρευματολόγο. Η διάγνωση συνήθως συνίσταται στη λήψη του ιατρικού ιστορικού ενός ασθενούς και στην ανάλυση της γενικής του υγείας. Για πιο ακριβές συμπέρασμα καταφεύγουν και σε ακτινογραφία ή μαγνητική τομογραφία γόνατος. Ο ασθενής παραπέμπεται επίσης για εργαστηριακές εξετάσεις - γενική εξέταση αίματος και ούρων. Με βάση τα δεδομένα που ελήφθησαν, ο γιατρός εξάγει ένα συμπέρασμα και συνταγογραφεί την απαραίτητη θεραπεία.

Θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος

Η θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος πρέπει να είναι ολοκληρωμένη. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει φάρμακο που να ανακουφίζει αυτή τη διαταραχή. Μία από τις πιο σημαντικές προϋποθέσεις για την επιτυχή θεραπεία είναι η έγκαιρη διάγνωση. Όσο νωρίτερα ξεκινήσει η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος, τόσο πιο πιθανό είναι να παρατείνει την περίοδο ύφεσης και να αποτρέψει την καταστροφή και την παραμόρφωση του χόνδρου και του οστικού ιστού.

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, ο γιατρός και ο ασθενής αντιμετωπίζουν διάφορες εργασίες:

1. εξαλείφει ή ανακουφίζει τον πόνο.
2. Να δημιουργηθεί η παροχή θρεπτικών ουσιών στην άρθρωση του γόνατος, αυξάνοντας έτσι τη λειτουργία ανάκτησής της.
3. ενεργοποιήστε την κυκλοφορία του αίματος στην περιοχή της άρθρωσης του γόνατος.
4. Ενίσχυση των μυών γύρω από την άρθρωση.
5. Αύξηση της κινητικότητας των αρθρώσεων.
6. Προσπαθήστε να αυξήσετε την απόσταση μεταξύ των οστών της άρθρωσης.

Η θεραπεία της νόσου μπορεί να είναι συντηρητική και χειρουργική, ανάλογα με το στάδιο της ανάπτυξής της.

Συντηρητική αντιμετώπιση της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος

Αντιφλεγμονώδη φάρμακα που ανακουφίζουν από τον πόνο

Για την ανακούφιση ή την ανακούφιση του πόνου, ο ασθενής συνήθως συνταγογραφείται θεραπεία με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ). Μπορεί να είναι δισκία, αλοιφές και ενέσεις. Τα πιο κοινά παυσίπονα μπορούν να χρησιμοποιηθούν με δύο τρόπους - εσωτερικά ή τοπικά.

Συνήθως, οι ασθενείς προτιμούν τοπική θεραπεία με τη μορφή πηκτωμάτων, αλοιφών, θερμικών επιθεμάτων. Το αποτέλεσμα αυτών των παυσίπονων δεν εμφανίζεται αμέσως, αλλά μόνο μετά από μερικές ημέρες (περίπου 3-4 ημέρες). Το μέγιστο αποτέλεσμα επιτυγχάνεται μετά από μια εβδομάδα τακτικής χρήσης του φαρμάκου. Τέτοια φάρμακα δεν αντιμετωπίζουν την ασθένεια ως τέτοια, αλλά ανακουφίζουν μόνο το σύνδρομο πόνου, καθώς είναι αδύνατο να ξεκινήσει η θεραπεία του πόνου.

Τα παυσίπονα πρέπει να λαμβάνονται αυστηρά σύμφωνα με τη συνταγή του γιατρού, να χρησιμοποιούνται μόνο σε περίπτωση έντονου πόνου, καθώς η παρατεταμένη και συχνή χρήση τους μπορεί να οδηγήσει σε παρενέργειες και ακόμη και να επιταχύνει την καταστροφή του χόνδρινου ιστού της άρθρωσης. Επιπλέον, με την παρατεταμένη χρήση αυτών των φαρμάκων, αυξάνεται ο κίνδυνος παρενεργειών, συμπεριλαμβανομένου του γαστρικού έλκους, του δωδεκαδακτυλικού έλκους, της διαταραχής της κανονικής λειτουργίας του ήπατος, των νεφρών και αλλεργικών εκδηλώσεων με τη μορφή δερματίτιδας.

Δεδομένου του περιορισμένου πεδίου εφαρμογής, τα ΜΣΑΦ συνταγογραφούνται με μεγάλη προσοχή, ειδικά σε ηλικιωμένους ασθενείς. Η μέση διάρκεια λήψης των ΜΣΑΦ είναι περίπου δεκατέσσερις ημέρες. Ως εναλλακτική λύση στα μη στεροειδή, οι γιατροί μερικές φορές προσφέρουν επιλεκτικά φάρμακα. Συνήθως συνταγογραφούνται για μακροχρόνια χρήση για περίοδο από αρκετές εβδομάδες έως αρκετά χρόνια. Δεν προκαλούν επιπλοκές και δεν επηρεάζουν τη δομή του χόνδρινου ιστού της άρθρωσης του γόνατος.

ορμόνες

Μερικές φορές στη θεραπεία της αρθροπάθειας της άρθρωσης του γόνατος, συνταγογραφείται η λήψη ορμονικών φαρμάκων. Συνταγογραφούνται όταν τα ΜΣΑΦ είναι ήδη αναποτελεσματικά και η ίδια η νόσος εξελίσσεται. Τις περισσότερες φορές, ορμονικά φάρμακα χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία αυτής της ασθένειας με τη μορφή ενέσεων.

Η πορεία της θεραπείας με ορμονικά φάρμακα είναι συνήθως σύντομη και συνταγογραφείται σε περίοδο σοβαρής έξαρσης, όταν συσσωρεύεται φλεγμονώδες υγρό στην άρθρωση. Η ορμόνη εγχέεται στην άρθρωση περίπου κάθε δέκα ημέρες.

χονδροπροστατευτικά

Για την αποκατάσταση και τη θρέψη του ιστού του χόνδρου στο αρχικό στάδιο της νόσου, συνταγογραφείται ένα σχήμα γλυκοζαμίνης και θειικής χονδροϊτίνης, τα λεγόμενα χονδροπροστατευτικά. Είναι μακράν η πιο αποτελεσματική θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα. Δεν έχουν σχεδόν καμία αντένδειξη και παρενέργειες εμφανίζονται σε σπάνιες περιπτώσεις.

Η γλυκοζαμίνη διεγείρει την αποκατάσταση του χόνδρου, βελτιώνει το μεταβολισμό, προστατεύει τον ιστό του χόνδρου από περαιτέρω καταστροφή και του παρέχει φυσιολογική θρέψη. Η θειική χονδροϊτίνη εξουδετερώνει τα ένζυμα που καταστρέφουν τον ιστό του χόνδρου, διεγείρει την παραγωγή πρωτεΐνης κολλαγόνου, βοηθά στον κορεσμό του χόνδρου με νερό και επίσης βοηθά στη διατήρησή του μέσα. Η αποτελεσματικότητα των χονδροπροστατευτικών απουσιάζει στα τελευταία στάδια της νόσου, αφού ο ιστός του χόνδρου πρακτικά καταστρέφεται και δεν μπορεί να αποκατασταθεί. Η ημερήσια δόση γλυκοζαμίνης είναι 1500 χιλιοστόγραμμα και 1000 χιλιοστόγραμμα θειικής χονδροϊτίνης. Η λήψη αυτών των φαρμάκων πρέπει να είναι αυστηρά συστηματική για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η θεραπεία πρέπει να επαναλαμβάνεται 2-3 φορές το χρόνο. Και τα δύο εργαλεία πρέπει να χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό.

Στα φαρμακεία, η γλυκοζαμίνη παρουσιάζεται με τη μορφή ενέσεων, σκόνης, καψουλών, γέλης. Χονδροϊτίνη - σε αμπούλες, δισκία, αλοιφές, τζελ. Υπάρχουν επίσης συνδυαστικά σκευάσματα που περιέχουν και τα δύο χονδροπροστατευτικά. Υπάρχουν επίσης τα λεγόμενα χονδροπροστατευτικά τρίτης γενιάς που συνδυάζουν ένα χονδροπροστατευτικό και ένα από τα ΜΣΑΦ.

αγγειοδιασταλτικά φάρμακα

Για την ανακούφιση των σπασμών των μικρών αγγείων, τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος και την παροχή θρεπτικών ουσιών στην περιοχή της άρθρωσης του γόνατος, καθώς και για την εξάλειψη του αγγειακού πόνου, συνταγογραφούνται αγγειοδιασταλτικά. Χρησιμοποιούνται μαζί με χονδροπροστατευτικά. Εάν η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος δεν συνοδεύεται από συσσώρευση υγρών, συνιστάται επίσης η χρήση θερμαντικών αλοιφών, τζελ και υγρών.

υαλουρονικό οξύ

Το δεύτερο όνομα αυτού του φαρμάκου είναι μια ενδοαρθρική υγρή πρόθεση. Η σύνθεση του υαλουρονικού οξέος μοιάζει πολύ με τη σύνθεση του ενδοαρθρικού υγρού. Όταν το φάρμακο εγχέεται στην άρθρωση, σχηματίζει ένα φιλμ που εμποδίζει τον χόνδρο να τρίβεται μεταξύ τους όταν κινείστε. Η πορεία της θεραπείας με υαλουρονικό οξύ συνταγογραφείται μόνο μετά την εξάλειψη του πόνου και την εξάλειψη της έξαρσης.

φυσικοθεραπεία

Η θεραπεία άσκησης μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη και να φέρει καλά αποτελέσματα μόνο εάν συνταγογραφηθεί από γιατρό και διεξάγεται υπό την επίβλεψη ειδικού ή προπονητή. Η αυτοθεραπεία είναι επικίνδυνη για την υγεία. Η θεραπεία άσκησης χρησιμοποιείται ως περαιτέρω πρόληψη κατά της καταστροφής του χόνδρινου ιστού, επιβραδύνοντας την ανάπτυξη ακαμψίας και χαλαρώνοντας τους μυϊκούς σπασμούς που προκαλούν πόνο. Κατά την επιδείνωση της άσκησης η θεραπεία αντενδείκνυται. Ένα μάθημα ειδικών ατομικών ασκήσεων, λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο το στάδιο της νόσου και την κατάσταση του χόνδρου, αλλά και την ηλικία του ασθενούς, θα πρέπει να αναπτυχθεί από έναν ειδικό σε αυτόν τον τομέα.

φυσικοθεραπεία

Ως μία από τις μεθόδους συντηρητικής θεραπείας, χρησιμοποιείται φυσιοθεραπεία - ηλεκτροφόρηση, θεραπεία με λέιζερ, βελονισμός, διαδυναμικά ρεύματα, UHF. Το τοπικό μασάζ δίνει επίσης θετικά αποτελέσματα. Οι κομπρέσες με βάση το διμεθυλοσουλφοξείδιο ή το δισχοφίτη, τη φαρμακευτική χολή, χρησιμοποιούνται ευρέως. Οι φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι λειτουργούν προς διάφορες κατευθύνσεις - ανακουφίζουν από τον πόνο, μειώνουν τη φλεγμονή, ομαλοποιούν το μεταβολισμό στην άρθρωση και αποκαθιστούν τις κανονικές λειτουργίες της. Η μέθοδος και η διάρκεια της φυσικοθεραπευτικής θεραπείας καθορίζεται από το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και συνταγογραφείται μόνο μετά από ενδελεχή διάγνωση και εξέταση της κατάστασης των αρθρώσεων.

Ο ασθενής πρέπει να ελέγχει αυστηρά τη διατροφή του, αφού το υπερβολικό βάρος επιβαρύνει επιπλέον την άρθρωση του γόνατος και επιταχύνει την πορεία της νόσου. Η υπερβολική σωματική δραστηριότητα είναι επικίνδυνη, πρέπει να αποφεύγεται, αλλά ταυτόχρονα η άσκηση ασκήσεων είναι απλώς απαραίτητη. Οι ορθοπεδικοί συνιστούν να φοράτε άνετα παπούτσια με ειδικούς πάτους και να χρησιμοποιείτε μπαστούνι για να διευκολύνετε την κίνηση. Υπάρχουν πολλές τεχνικές που έχουν αναπτυχθεί από ειδικούς στον τομέα της ρευματολογίας και της ορθοπεδικής για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος.

Η φυσιοθεραπεία για την ανακούφιση από τον πόνο περιλαμβάνει:

1. Έκθεση μεσαίου κύματος UV (έκθεση SUV). Η επαφή της υπεριώδους ακτινοβολίας με το δέρμα του γόνατος συνεχίζεται μέχρι να εμφανιστεί ένα ελαφρύ κοκκίνισμα. Στους ιστούς σχηματίζονται ουσίες που μειώνουν την ευαισθησία των νευρικών ινών, παρέχοντας έτσι αναλγητικό αποτέλεσμα. Η διάρκεια της θεραπείας συνταγογραφείται από τον γιατρό ανάλογα με τα συμπτώματα, τη συχνότητα και τη σοβαρότητα του πόνου. Κατά μέσο όρο, η θεραπεία διαρκεί περίπου 7-8 συνεδρίες.
2. Τοπική μαγνητική θεραπεία με στόχο τη γενική αποκατάσταση του σώματος του ασθενούς. Αυτή η διαδικασία μειώνει τη φλεγμονή, εξαλείφει τον πόνο και εξουδετερώνει τους μυϊκούς σπασμούς. Χρησιμοποιείται αποτελεσματικά στα αρχικά στάδια της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος. Η πορεία της θεραπείας περιορίζεται συνήθως σε 20-25 διαδικασίες, η καθεμία διαρκεί περίπου μισή ώρα.
3. Θεραπεία υπέρυθρων λέιζερ, θεραπεία UHF χαμηλής έντασης, θεραπεία κυμάτων εκατοστών (CMW Therapy).
4. Υπερηχογράφημα, darsonvalization, θεραπευτικά λουτρά, θεραπεία παρεμβολής, η οποία συνταγογραφείται για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος στην άρθρωση.

Εξίσου σημαντική είναι και η περιποίηση στον χώρο υγιεινής. Μια τέτοια θεραπεία συνταγογραφείται για παραμορφωτική και δυστροφική αρθροπάθεια. Αυτή η θεραπεία, καθώς και οι προαναφερθείσες, έχουν τις δικές τους αντενδείξεις, επομένως ο θεράπων ιατρός μελετά προσεκτικά το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς προτού του συστήσει μια μέθοδο θεραπείας υγιεινής.

Χειρουργική αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος

Αυτή είναι μια ριζική μέθοδος αντιμετώπισης της αρθροπάθειας της άρθρωσης του γόνατος, αποκαθιστώντας εν μέρει ή πλήρως τη λειτουργία της άρθρωσης. Οι μέθοδοι και οι μορφές χειρουργικής επέμβασης εξαρτώνται από τον βαθμό της βλάβης των αρθρώσεων, καθώς και από το ιστορικό του ασθενούς.

Η όψιμη αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος αντιμετωπίζεται μόνο χειρουργικά - η άρθρωση του γόνατος αντικαθίσταται πλήρως ή εν μέρει με ενδοπρόσθεση. Η χειρουργική θεραπεία επιτρέπει όχι μόνο τη βελτίωση της ευεξίας, αλλά και την αποκατάσταση της ικανότητας εργασίας του ασθενούς στα τελευταία στάδια της αρθρώσεως του γόνατος. Σημαντικό μειονέκτημα της επέμβασης θεωρείται από πολλούς η μακρά περίοδος αποκατάστασης με χρήση θεραπείας άσκησης, μηχανοθεραπείας και άλλων μέσων.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι χειρουργικής επέμβασης για την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος:

1. αρθρόδεση της άρθρωσης. Η αρχή της επέμβασης είναι να στερεωθεί το κάτω άκρο στην πιο λειτουργική θέση για αυτό και να ακινητοποιηθεί στην περιοχή της άρθρωσης του γόνατος. Ο κατεστραμμένος χόνδρος αφαιρείται πλήρως. Αυτή είναι μια ριζοσπαστική μέθοδος που χρησιμοποιείται σε ακραίες περιπτώσεις. Το αποτέλεσμα είναι η εξάλειψη του πόνου, αλλά ο ασθενής μένει ανάπηρος εφ' όρου ζωής.
2. Αρθροσκοπικός καθαρισμός. Αυτή η μέθοδος χειρουργικής επέμβασης έχει προσωρινό, αλλά μόνιμο αποτέλεσμα. Χρησιμοποιείται κυρίως στη δεύτερη φάση της ανάπτυξης της νόσου. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης αφαιρούνται κατεστραμμένα μέρη του χόνδρινου ιστού, γεγονός που εξαλείφει τον πόνο. Η απόδοση μετά την επέμβαση διατηρείται για δύο έως τρία χρόνια.
3. ενδοπροσθετική. Η πιο δημοφιλής θεραπεία για αυτήν την ασθένεια. Η άρθρωση του γόνατος αφαιρείται εν όλω ή εν μέρει. Και αντικαθίστανται από μια ενδοπρόσθεση από κεραμικό, μέταλλο ή πλαστικό. Ως αποτέλεσμα, ο ασθενής αποκαθιστά την κινητική δραστηριότητα και εξαλείφει τον πόνο. Η αποτελεσματικότητα της επέμβασης διατηρείται για περισσότερα από δεκαπέντε με είκοσι χρόνια.

περίοδο ανάρρωσης

Η περίοδος αποκατάστασης μετά από μια τέτοια επέμβαση διαρκεί περίπου τρεις μήνες. Στόχος της αποκατάστασης είναι:

1. Αποκατάσταση της κινητικής δραστηριότητας.
2. Βελτίωση της λειτουργίας των μυών και των αρθρώσεων.
3. προστασία της πρόσθεσης.

Η αποχέτευση αφαιρείται τη δεύτερη ή την τρίτη ημέρα μετά την επέμβαση. Για την ανακούφιση του πόνου χρησιμοποιούνται ειδικά παρασκευάσματα με δροσιστική δράση. Συνιστάται να ξεκινήσετε τις κινητικές δεξιότητες αμέσως μετά την αφαίρεση της αποχέτευσης. Μια εβδομάδα αργότερα, ο ασθενής μεταφέρεται σε κέντρο αποκατάστασης. Ο φυσιοθεραπευτής παρακολουθεί την κατάσταση του ασθενούς.

Για κάποιο διάστημα μετά την επέμβαση (περίπου ένα χρόνο), ο ασθενής εξακολουθεί να έχει πόνο, ο οποίος οφείλεται στη μεταμόσχευση της πρόθεσης. Όσο μεγαλύτερος είναι ο ασθενής, τόσο περισσότερος χρόνος χρειάζεται για τη μεταμόσχευση της πρόθεσης. Τα ΜΣΑΦ συνταγογραφούνται για τη μείωση της φλεγμονής και την ανακούφιση του πόνου. Μερικές φορές οι γιατροί συνταγογραφούν ορμονικά φάρμακα που εγγυώνται σταθερό αποτέλεσμα.

Ένα υποχρεωτικό στοιχείο είναι το μάθημα της θεραπείας άσκησης. Τα μαθήματα πρέπει να σχεδιάζονται ξεχωριστά για κάθε ασθενή και να διεξάγονται αυστηρά κάθε μέρα. Η σωματική δραστηριότητα αυξάνεται σταδιακά για να αποφευχθεί ο τραυματισμός.

Μετά την έξοδο από την κλινική, ο ασθενής πρέπει να ακολουθεί ορισμένες οδηγίες για το πώς να συνεχίσει τη ζωή του. Οι σωματικές δραστηριότητες όπως ο χορός ή η γιόγκα επιτρέπονται έξι μήνες μετά την επέμβαση. Απαγορεύονται αυστηρά τα φορτία που μπορούν να βλάψουν την πρόθεση (γρήγορο τρέξιμο, άλματα, προπόνηση με βάρη). Μετά την επέμβαση, δεν συνιστάται η άρση βαρών άνω των 25 κιλών. Στο σπίτι όπου θα ζήσει ο ασθενής, όλες οι κουπαστές των σκαλοπατιών πρέπει να ενισχυθούν, το ντους πρέπει να είναι εξοπλισμένο με κουπαστή και όλες οι καρέκλες και τα άλλα έπιπλα πρέπει να ελέγχονται προσεκτικά για δυνατότητα συντήρησης. Εάν ακολουθήσετε αυτές τις απλές συστάσεις, η πρόσθεση θα διαρκέσει πολύ.

Παρά τη συμμόρφωση με τις συστάσεις και τους κανονισμούς, μετά από τέτοιες χειρουργικές επεμβάσεις, παρατηρείται συχνότερα μετεγχειρητική αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος (μετά από περίπου 2-3 χρόνια).

Πρόληψη αρθρώσεων της άρθρωσης του γόνατος

Για την αποφυγή αυτής της ασθένειας, τα άτομα σε κίνδυνο (αθλητές, ηλικιωμένοι, υπέρβαροι, εργαζόμενοι σε εταιρείες) πρέπει να πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις:

1. Σωστή διατροφή και απώλεια βάρους. Είναι απαραίτητο να αποκλείσετε τα επιβλαβή τρόφιμα από τη διατροφή σας - λιπαρά, τηγανητά, αλκοόλ. Ωστόσο, είναι καλύτερο να συμβουλευτείτε έναν διατροφολόγο που θα σας βοηθήσει να επιλέξετε τη σωστή διατροφή μεμονωμένα.
2. Κατά τη διάρκεια του αθλητισμού, παρακολουθήστε το φορτίο στις αρθρώσεις, μειώστε τις εάν είναι απαραίτητο.
3. Παρακολουθήστε την υγεία σας και θεραπεύστε έγκαιρα τις μολυσματικές ασθένειες ώστε να μην γίνουν χρόνιες.
4. Έγκαιρη και επαρκής αντιμετώπιση παθήσεων της σπονδυλικής στήλης, εάν υπάρχουν, ανάπτυξη σωστής στάσης του σώματος.
5. Αθλητικές δραστηριότητες (ποδηλασία, κολύμπι, πεζοπορία, ειδικές ασκήσεις γυμναστικής για τις αρθρώσεις).
6. Καμία αυτοθεραπεία! Επικοινωνήστε με την κλινική με τα πρώτα συμπτώματα αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος.
7. Αποφύγετε το άγχος, κοιμηθείτε καλά.
8. Αυξήστε συστηματικά την ανοσία σας (σκληρυνθείτε ή λάβετε ένα σχήμα βιταμινών τουλάχιστον 2-3 φορές το χρόνο).
9. Αποφύγετε την υποθερμία του σώματος, ιδιαίτερα των κάτω άκρων.

Ο υγιεινός τρόπος ζωής και η έγκαιρη θεραπεία είναι οι καλύτεροι τρόποι πρόληψης της αρθροπάθειας των αρθρώσεων του γόνατος.